Πρόκειται για φλεγμονή του ρινικού βλεννογόνου που οφείλεται στην ¨λανθασμένη¨ απάντηση του ανοσοποιητικού συστήματος έναντι μιας ποικιλίας αεροαλλεργιογόνων που υπάρχουν φυσιολογικά στο περιβάλλον και είναι ακίνδυνα για τους μη αλλεργικόυς ασθενείς. H συχνότητα της νόσου έχει τριπλασιαστεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες, με αποτέλεσμα να πάσχει το 10-15% των παιδιών.Τυπικά εκδηλώνεται στη σχολική ηλικία και πιο σπάνια από την ηλικία των 2-3 ετών.Ταξινομείται σε ολοετή (ακάρεα, επιθήλια ζώων, μύκητες) και εποχική (γύρεις) και η βαρύτητα της κυμαίνεται από ήπια έως σοβαρή. Η ποιότητα ζωής των ασθενών επηρεάζεται σημαντικά λόγω κακής ποιότητας ύπνου, δυσκολίας συγκέντρωσης, μειωμένης απόδοσης στο σχολείο και στις εξωσχολικές δραστηριότητες. Παράλληλα έχει τεκμηριωθεί η αυξημένη συχνότητα εμφάνισης άσθματος σε παιδιά με αλλεργική ρινίτιδα.
Τα συμπτώματα εκδηλώνονται από τη μύτη ή/και τους οφθαλμούς (ρινοεπιπεφυκίτιδα) και είναι τα εξής:
1. Ρινική συμφόρηση
2. Ρινική καταρροή με διαυγές έκκριμα
3. Πταρμοί
4. Κνησμός στη μύτη, στην υπερώα ή το λαιμό
5. Δακρύρροια
6. Ερυθρότητα οφθαλμών
7. Κνησμός οφθαλμών
Η διάγνωση βασίζεται κυρίως σε ένα λεπτομερές αλλεργιολογικό ιστορικό και στην φυσική εξέταση. Η ανάδειξη της ευαισθητοποίησης σε ύποπτα αεροαλλεργιογόνα μέσω δερματικών δοκιμασιών νυγμού ή ορολογικού ελέγχου (RAST) θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση.
Στην κλασσική αντιμετώπιση της αλλεργικής ρινίτιδας περιλαμβάνεται η αποφυγή του αλλεργιογόνου που προκαλεί τα συμπτώματα. Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, ιδιαίτερα στην περίπτωση των γύρεων. Οδηγίες όπως αποφυγή στεγνώματος των ρούχων έξω από το σπίτι, ντουζ με την επιστροφή στο σπίτι για την απομάκρυνση της γύρης από τα μαλλιά, ρινικές πλύσεις με θαλασσινό νερό κλπ μπορεί να βοηθήσουν σε σημαντικό βαθμό. Παρόλα αυτά συνήθως για την ύφεση των συμπτωμάτων απαιτείται και φαρμακευτική αγωγή με κύριους εκπροσώπους τα αντισταμινικά από του στόματος και τα ενδορρινικά κορτικοστεροειδή. Τέλος, για τους ασθενείς με σοβαρά συμπτώματα που δεν ελέγχονται επαρκώς με την κοινή φαρμακοθεραπεία υπάρχει η άκρως αποτελεσματική λύση της ανοσοθεραπείας.
1. Ασθενείς που βρίσκονται ήδη σε φαρμακευτική αγωγή, χωρίς ικανοποιητική βελτίωση των συμπτωμάτων τους
2. Ασθενείς που επιθυμούν να ελαχιστοποιήσουν τη χρήση ανακουφιστικών φαρμάκων όπως είναι τα ενδορρινικά σπρέυ κορτικοστεροειδών
Τέλος, υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που υποστηρίζουν τη συμβολή της ανοσοθεραπείας στην αναχαίτιση ανάπτυξης νέων αλλεργιών ή/και άσθματος. Είναι σημαντικό να τονιστεί πως τα βέλτιστα αποτελέσματα της ανοσοθεραπείας επιτυγχάνονται όταν η έναρξη της γίνει νωρίς στην παιδική ηλικία.